من دیگه اونجا بر نمی گردم!

اه... چقدر هوا گرم شده، آدم را کلافه می کنه این کولر ما هم که مثلا آمده درستش کرده با دهن فوت کنن بیشتر از این باد می زنه. من الان تو وسط یک اتاقی نشستم که تا چند شب پیش بیشتر از چند ساعت در روز ازش بیرون نمی رفتم ولی از وقتی که این کوچولوی سه کیلو گرمی آمده دیگه شب ها هم بیرون می خوابم. اینجا آنقدر بهم ریخته و شلوغ پلوغ شده که وحشتناکه، درست شده مثل این تعمیرگاه های شلخته و درب داغون. هر کامپیوتری که واردش می شه بعد از تعمیرش یک سری چیزهای اضافه اش اینجا می مونه‌! هر  چی دلتون بخواد توش پیدا می شه. روی تخت که دیدنیه پر لباس، چیزی تو مایه های یک کمد اپن ! شانس آوردم این چند وقته زیاد از این مهمونهای خودمونی که تا میان اول باید وضعیت اتاق ها را بررسی کنند نیامدند چون اتاق من همیشه یکی از مکانهای دارای جاذبه توریستی خونمونه، به عنوان عبرت بچه هاشون را می آورند اینجا که ببینید فلانی رو چه اتاق تمیزی داره یاد بگیرید، تازه اون پسره ... خلاصه الان اگر از اون مهمون ها کسی بیاد اینجا من را با یک لگد محکم از اتاق که هیچی از خونه هم بیرون پرت می کنه. راستی کسی حاضره در مرتب کردن اینجا به من کمک کنه ؟ فقط یک کارگر ساده ! 
خلاصه که من که دیگه دوست ندارم به این جای گرم نامرتب برگردم. برای همین از فردا قراره به مدت نامعلوم با این کوچولو (لپ تاپ رو می گم) اون بیرون دست به تحصن بزنیم ! اگر خواستید کمکی بکنید یک بیانیه ای چیزی امضا کنید برای مامانم بفرستید. همین!
این همه را نوشتم که بگم مشکل اون سیستم مزخرفی که قبلا نوشته بودم سرش دو هفته علاف بودم امشب به طرز معجزه آسایی حل شد (آخرین مشکلش خاموش شدن دستگاه بود). اگر گفتین مشکل کجا بود ؟ پاور ؟ مادربرد‌ ؟ برق منطقه ؟ نوسان ؟ نه هیچ کدوم، مشکل اون ماوسش بود آره mouse !!

روایتی متفاوت از کوی

ماجراهای کوی را از نگاه یکی حاضران در صحنه ببینید، مهدی روایت دلنشینی دارد.

« ساعت الان ۳ نیمه شب هستش. در گیریهای پراکنده در اطراف کوی ادامه داره که فقط بین دانشجوها و ارذل اوباشه. نیروی انتظامی مانع بین دانشجوها و اراذل و اوباش انصار هستش و تا به حال خوب عمل کرده. تعدادی از دانشجوها بر اثر اصابت سنگ زخمی شده اند. دوست خود من هم ازناحیه سر زخمی شده. شایع شده که تعدادی هم بازداشت شدند. بچه ها دارند مقابله به مثل می کنند. یه نفر می گفت : انگار تو فلسطین هستم!!. جدا هم اگه شما اینجا باشید خیال می کنید دارید با اسرائیلیها سنگ بازی می کنید. تا به حال همچین شبی نداشتم. بیشتر دانشجوها یا تو محوطه کوی پراکنده اند یا بالای پشت بام ها نظاره گر ماجرا هستند یا تو اتاق ها به مطالعه مشغولند . فصل امتحاناته آخه!. ولی به هر حال همه یه جور دلهره ای دارند. دلهره فردا شب. مثل این که قراره هر شب از این بساط ها داشته باشیم. یکی از بچه ها به شوخی میگفت باید برای فردا مهمات آماده کنیم!! » وبلاگ مهدی

تظاهرات و تجمع در تهران

از ساعت ۸ دیشب (سه شنبه) تظاهرات و تجمعی در حدود ۱۵۰ نفر از دانشجویان در اعتراض و یا به بیان بهتر به بهانه طرح خصوصی سازی دانشگاه ها در کوی دانشگاه برگزار شد. این تجمع رفته رفته با حضور مردم در حدود ۱۰۰۰ نفر تا ساعت چهار بامداد چهارشنبه ادامه پیدا کرد.
به نظر می رسد این تجمع و راهپیمایی اولین حرکت جدی دانشجویان بعد از نامه اعتراض آمیز و شدید دفتر تحکیم وحدت به آیت الله خامنه ای باشد و از آن به عنوان پیش زمینه و زنگ خطر در آستانه سالگرد ۱۸ تیر می توان یاد کرد.

+ گزارش لحظه به لحظه و مفصل وقایع دیشب را از وبلاگ راوی دنبال کنید. 
+ گزارش بی بی سی از تجمع دیشب : " تظاهرات اعتراض آمیز در تهران "

تازه : ناآرامی ها دیشب نیز با تجمع حدود هزار نفر از دانشجویان و مردم در کوی دانشگاه و خیابان های اطراف ادامه یافت. این تجمع با شعارهای ضد حکومتی و سنگ پراکنی تا ساعات اولیه بامداد دوشنبه ادامه داشته و باعث ایجاد ترافیک سنگین از پل گیشا تا خیابان ها اطراف کوی شده است. به نظر می رسد پوشش گشترده شبکه های ایرانی خارج از کشور عامل اصلی پیوستن مردم به اجتماع کنندگان باشد. همچنین وزیر اطلاعات از دستگیری باند اغتشاش که تعداد آن ها را ۱۹ نفر اعلام کرد توسط وزارت اطلاعات خبر داد. طبق شواهد، این گونه تحرکات پراکنده که دارای هدف مشخص و حمایت گسترده دانشجویی و مردمی برخوردار نباشد جز بهانه دادن برای سرکوب بیشتر نتیجه دیگری نداشته است. در این مقطع زمانی بیشتر مطالبات می بایست با دادن اطلاعیه ها و نامه های سرگشاده و اعلام صریح خواسته ها بیان شود که مسلما همراهی مجامع بین المللی را هم می تواند در پی داشته باشد. بوجود آوردن جو پلیسی راه را بر مسیر های کم خطر می بندد.

+ عکسهای ایسنا
+ گزارش تکمیلی بی بی سی
+ خبر گزاری دانشجویان دانشگاه امیرکبیر
+ وبلاگ خبر کده

شهردار جدید و اقدامات جدید !

سخن امروز ابراهیم نبوی را بخوانید فوق العاده است:
« در راستای تغییر شهردار تهران و آمدن آقای احمدی نژاد از برادران حزب الله پیشنهاد می شود :
- تغییر نام خیابان کریمخان به خیابان حاج آقا کریمخان
- تغییر نام دانشگاه تهران به دانشگاه قم
- تغییر نام شهرک غرب به شهرک استکباری
- برگزاری نماز ظهر توسط برادران و خواهران در میدان ولی عصر و خیابان های اطراف آن و موکت کردن خیابان ولی عصر( از این به بعد عبور ماشینها به خیابان ولی عصر از سر فاطمی ممنوع است و کلیه عابرین باید کفشهای خود را دست بگیرند تا روی موکت را نجس نکنند)
- حذف آسفالت های غربی از کف خیابانها و استفاده از کاشیکاری یا منبت کاری اسلامی به جای آن و ... »

گروه های فشار و اندیشه بازپس گیری قدرت

فعالیت دوباره و پردامنه گروههای فشار شاعبه نظریه نرمش در بیرون، سختی در درون را محتمل تر میکند. تحلیل بهنود را درباره سیر تاریخی جریان گروه های فشار بخوانید. (تحرک گروه های فشار در سالگرد ۱۸ تیر) 
سرکوب و خشونت بی لگام برای ساکت کردن دانشجویان و اصلاح طلبان فقط به قصد خارج کردن آن ها از گردونه سیاست رسمی در مجلس و ریاست جمهوری ترفند جدیدی است که محافظه کاران منزوی را به بازگشت به روزهای اقتدار پیش از خرداد هفتاد شش امیدوار می کند. سیاستی که اجرای آن بدون دیدن چراغ سبز حکومت از آمریکا و متحدانش متصور نیست. ایران به فرایند صلح خاورمیانه، حکومت آینده عراق و افغانستان دخالت نکند در ازای آن فعلا از بابت حمله نظامی نگران نباشد ! 
درست مانند داستانی که در انتخابات شورای شهر افتاد، عدم شرکت مردم و بدست آوردن رای اقلیت و راه یابی یک عده به ظاهر گمنام ولی وابسته. داستانی که اگر اصلاح طلبان تکلیف خود را با قدرت تا قبل از اتمام دوره حضورشان مشخص نکنند با توجه به شرایط جهانی و عدم تمرکز آمریکا در این مقطع روی ایران می تواند برای انتخابات مجلس هفتم و ریاست جمهوری تکرار شود. البته امکان عملی شدن کامل این خواب و خیالات در صورتی است که تا آن زمان وضع به همین روی ادامه داشته باشد.ادامه انزوا و سرخوردگی مردم، سکوت و عدم تصمیم گیری جدی اصلاح طلبان و پایداری آمریکا به این سیاست توافق مقطعی برای پرداختن به موضوعی مهمتر در قبال محافظه کاران.
بر چیدن بساط اصلاح طلبی آرزوی دیرین قدرت انتصابی است که مردم ایران باید آن را جدی بگیرند.
بازگشتن به خفقان پیش از دوم خرداد آیا ممکن خواهد شد ؟