تهران، ساعت ...
تهران، ساعت هفت شب !
این را که می بینید ممکن است هر لحظه ناتمام بماند، چون من صبح به این زودی کار دیگه ای نمی توانستم داشته باشم بجز یک قرار با پسر خاله عزیز که گفته قبل از ۷ می رسم. باید برویم دانشگاه تهران. حالا تا نیامده می نویسم.دیروز بعد از مدتی عزم را جزم کردیم که این فیلم بیچاره دیوانه ای از قفس پرید مگر چه گناهی کرده است که باید نادیده بماند و از دست ما برنجد که چرا نیامدی ما را آن بالا ببینی، پس یک تصمیم برای آخرین سانس روز شنبه ساعت هفت سینما فرهنگ گرفتم و راه افتادم. در دنیای واقع که چیزی نصیبمان نمی شود مگر همان کوتاه لحظه های فراموشی و خیال بکار آید... خلاصه با سلام و صلوات با مواظبت از دیده نشدن توسط بدخواهان به دنبال سیب ها منزل را ترک کردم.
به سینما رسیدم و شد آنچه نباید! بلیط آقا جان تمام شده مگر نمی دانی امروز شنبه است و بلیط ها نصف ؟ - آخ اصلا هواسم نبود ، ببخشید می رم فردا می یام! - برو بابا جان اینجا تا حلقومش پر است.
- به درک که پر است ! - خداحافظ شما - خدا حافظ شما
من هم شروع به یافتن اولین محل مناسب بعدی که این فیلم بیچاره بینوا در آن دیده می شود مغز را شروع به کاویدن و حسرت خوردن از زوج های مزدوجی که یکی یکی آمده و وارد می شدند و به ریش ما آروم می خندیدند. ولی هیچ نیافتم که تضمینی برای دیده شدن فیلم کذایی باشد موقعی که با این ترافیک دمدمی مزاج تا آن محل برسم. پس همان بهتر که ما همان کشک خود را بساییم و وبلاگ خود بروز کنیم این فیلم بگذار در همان تاریکی و گمراهی بماند و توسط ما دیده نشود ! بدرک . راه را کشیدم و پیاده شروع به گز کردن مسیر.
دکه ها و آدم ها هر کدام لحظه هایی وقت را گرفتند و عرض شریعتی به یخچال منتهی شد. پاسداران ! پاسداران ! هوار می کشید که منتظر تو هستم که سوار شوی من هم از لجش سوار نشدم مگر چه مان از زوج های مرتب اینجا کمتر است که با شور و اشتیاق قرار قدم زنی داشتند و ...
الان با بیست دقیقه تاخیر رسید بقیش باشه برای برگشت.
اینترنت یک ساله دوای درد
خوب بالاخره داستان نداشتن اینترنت و تمام شدن کارت و جور نشدن جنس برای حداقل یک سالی تمام شد. امروز یک اشتراک یک ساله از شرکت فراکو گرفتم. شرکت خوبی است، هم سرعت خوبی دارد هم مثل بعضی شرکت ها برای خودشیرینی سایت ها و وبلاگ ها را نمی بندد. ضمن این که وبلاگ هودر هم از اینجا قابل رویت است !
نرم افزار dial spy هم گذاشتم که دقیقا هزینه اتصال خودم را در هر ماه بدانم، تا سر ماه هرچی پول تلفن آمد گردن من نیفتد. از ظهر تا الان نزدیک ۲ ساعت و ۵ دقیقه وصل بودم که شده ۲۱۳ تومان ! تا آخر ماه خدا بخیر کند : )
راستی می دانستید هزینه اتصال از ۸ صبح تا یک بعد از ظهر کمترین میزان است ؟ من فکر می کردم از ۱۲ به بعد کاهش پبدا می کنه که نگو زیادتر هم می شه : (
نرم افزار خوبی است، با هر طریقی که از مودم شما به هر شبکه ای اتصالی برقرار شود آمار و هزینه و زمان اتصال را ثبت می کند. برای جاهایی که به صورت share کامپیوتر استفاده می شود هم خوب است تا معلوم شود کی چه وقت آن لاین شده و خلاصه مناسب برای جاسوسی ; )
هر وقت آن لاین نباشم معمولا برای نوشتن هم موضوعی ندارم، هرچند خیلی دلیلی ندارد که آدم آف لاین نتواند نظر و ایده جدیدی داشته باشد ولی برای کسی که توی اتاقش نشسته و تنها وسیله ارتباطیش با دنیای خارج اینترنت باشد این مشکل طبیعی است. گذشت آن زمانها که تا روزنامه آن روز را نمی خواندیم و کلی تحلیل و تفسیر توی ذهنمان ایجاد نمی شد خوابمان نمی برد، الان خیلی فرقی نمی کند فقط گاهی از روی کنجکاوی اخبار تلویزیون یا روزنامه را می بینم . ( در مورد کتاب هم همینطور، چند تا کتاب خوانده نشده هست که هی شروعش به تعویق می افتد. مثل اینکه اینترنت غیر از اعتیاد مرض خنگی و تنبلی را هم حاد می کند! )
الان به دلیلی دارم دنبال یک نرم افزار تشخیص متن از داخل عکس ( text recognition یا ocr ) می گردم. چند تایی را دانلود کردم و امتحان کردم ولی زیاد جالب نبودند یا نسخه کاملشان پولی بود. اگر چیز بدرد بخوری را می شناسید اسم و آدرسش را بفرستید.
برای فرار از تایپ یک سری مطلب چاپ شده ازش می خواهم استفاده کنم. داستان این تایپ کردن را بعدا کامل تر می نویسم.
یک چیز دیگه قدر ویندوز xp یا 2k هاتون را بدانید، من مجبورم به دلیل خرابی و لاعلاج شدن مشکل ایکس پی فعلا با این ۹۸ مزخرف روزگار بگذرانم. با نوشته های فارسی مشکل داره، اکثر ی ها را هم جدا نشون می ده. اگر راه حلش را پیدا کردم می نویسم.
شهردار دیوانه !
سید ابراهیم نبوی :« در پی تصمیم شهردار تهران مبنی بر دفن اجساد شهدای جنگ در پارک ها و بستن بعضی از بستان های مربوطه در ساعات شب و همچنین اقدامات شورانگیز و انقلابی شهردار تهران پیش بینی می شود که اقدامات زیر توسط شهردار در آینده صورت بگیرد:
- از جا کندن تندیس شهیاد از میدان آزادی( شهیاد سابق) و قرار دادن یک مجسمه بزرگ آفتابه و تغییر نام میدان آزادی به میدان طهارت
- کندن خاکریز و مین گذاری اطراف شهرداری تهران به عنوان نمادی از جنگ و روح شهادت طلبی
- مزین کردن برخی مجسمه های میادین تهران، مانند میدان فردوسی به چفیه، به شکلی که مجسمه رودکی و فردوسی با چفیه در خدمت روح شهادت طلبی قرار بگیرد... » ادامه
قتل حکیم و نگرانی های عراق
خبر کشته شدن آیت الله حکیم واقعا برایم تکان دهنده بود وقتی دیشب بعد از یک روز کامل بی خبری و آرام گرفتن ساعتی در دل کوه و رود یک باره آن را شنیدم. البته نه به دلیل علاقه شخصی به حکیم یا هم عقیده بودن با او، بلکه بیشتر به خاطر ادامه یافتن حرکت های کور انقلابی و انتقام جویانه که قصد تخریب آرامش عراق را دارند دردآور بود. دیشب ناگهان به یاد روزهای اول انقلاب افتادم. پا گرفتن گروههایی که با آینده نگری از فرصت نهایت استفاده را برای حذف رقیبان بالقوه کردند و بسیاری در خفا در زیر لب سرود شادی خواندند و به ظاهر فریاد و ناله که فلان شخصیت یگانه را از دست دادیم.