بلاگرهای عاشق

این یک هفته که آن لاین نشدم مثل اینکه خوشی دوباره به اینجا رو کرده، خبر دو تا ازدواج بین بلاگرها واقعا جالب و خوشحال کننده بود. به خورشید خانوم عزیز تبریک می گم. ایده ازدواج بدون مهریه هم چیزی که فقط می توانه از ذهن انسانهای مترقی سر بزنه، واقعا غافل گیر کننده بود هرچند که من هم یکی از مخالفان سرسخت مهریه و این داستانهای عوامانه هستم. مهریه دیگه نتنها توی این زمانه کاربرد پشتوانه و حمایتی نداره بلکه به یک چیزی عکس خودش هم تبدیل شده است. به نظر من ذهنیتی است که باید به مرور کمرنگ بشود. همینطور گرفتن حق طلاق که به قول خورشید خانوم احساس پیروزی را برایش داشته. برابری حقوقی زن و مرد و ایجاد شرایط مساوی برای انسان به طور کلی و خارج از جنسیت هم جزو مواردی است که باید مدت های زیاد رویش کار شود تا به نقطه مطلوب برسد.

به هر حال همه دلتنگیها و بی حوصلگی های این یک هفته با خواندن نوشته های خورشید خانوم و چرخیدن توی عکس های photosig ( که امروز آرشیو عکس هایش به یک میلیون رسید ) کاملا رفع شد، واقعا نعمت بزرگی است این اینترنت.

حرف های خورشید خانوم درباره عشق و استمرار عشق هم جالب بود، خلاصه اش را زهرا همیشه می گه : شروع کردن با آگاهی و علاقه ، ادامه دادن با عشق.

« ناراحت می شه می گم عاشقش نیستم. هر حسی که اسمشو عشق گذاشتم بد جوری حالمو گرفت و منو خورد کرد. فهمیدم که اسمشون عشق نبوده. عشق یهویی به وجود نمیاد. نیمه های گمشده که همو می بینن دوست دارن زود عاشق هم بشن. اما طول می کشه. عشق از عشقه میاد. یه نوع پیچک. دو تا پیچک وقتی یه خورشید داشته باشن شروع می کنن هردوشن به سمت اون خورشیده برن. اگه خودشون هم رشد کنن به هم می رسن و تو همدیگه گره می خورن، هر چی ساقه هاشون بلند تر بشه بیشتر تو هم دیگه گره می خورن. دو تا آدم هم همینجورین. اگه خورشیدای زندگیشون یکی باشه، اونوقت به یه سمت حرکت می کنن و یواش یواش به هم می پیچن. حالا هرچی بزرگتر شن و بیشتر رشد کنن بیشتر بهم می پیچن. وقتی حسابی تو همدیگه بپیچن، دیگه سخت می شه ازشون جداشون کرد. من فکر می کنم این همون موقعیه که آدما عاشق هم می شن. » ادامه

+ " رسمی ترین ازدواج وبلاگی " خورشید خانوم