فیلتر فکر

مسخره است: به اینترنت وصل می شوم. سریع، بدون اشغالی. صفحهات مختلف را می آورد. می خواهم به وبلاگم سری بزنم. نمی شود. بلاگ اسکای را نمی آورد. اول فکر می کنم ایراد از خود بلاگ اسکای است. بعد می فهمم ایراد از خود بلاگ اسکای نیست. ایراد از شرکتی است که سریع و بدون اشغالی خطوط به اینترنت مرا وصل می کند. به جز بلاگ اسکای چند جای جدید دیگر را هم مسدود کرده اند.* کمی ناراحت می شوم. بعد کمی هم عصبانی می شود. به سایتشان سر می زنم. آدرس ای میل مسئول را گیر می آورم. نامه کج و کوله ای با لب و لوچه آویزان برایشان می نویسم. نامه که فرستاده می شود چند فکر دیگر می کنم.

چند ماه دیگر قرار داد من با این شرکت تمام می شود. بر اساس فیلترینگی که مخابرات پیش بینی کرده است و دیگر بعد از شاید یک سال، عادی و جا افتاده شده باشد، من هم ازشان در همان حد انتظار دارم، چند وبلاگی که سراغشان می رفتم اکثرا، از برنامه ام حذف شدند. چند سایتی هم را از برنامه ام حذف کردم که گاها سراغشان را می گرفتم. ضد فیلتر هم لازمه اش حوصله است که نداشته ام، چون خودشان بعد از مشخص شدن نقششان از دیده شدن محروم می شوند و یافتن برای جایگزینی دیگر یافتنی بی پایان می شود. با این وضعیت سازش کرده بودم. اما امروز دایره حذفیات گسترده تر شده است، تا جایی که خودم را هم به میان کشید. حالا باید چه کنم ؟ وقتی وجود کسی انکار می شود باید چگونه تقلا کند ؟ فیلترینگ رفتار پذیرفته شده مخابرات کشورمان شده است. پذیرفتن و اعمال کردن فیلترینگ هم روش ﴿شاید هم تنها روش﴾ شرکت هایی است که نمی خواهند خودشان به محاق نابودی بروند. در این میان ممکن است چند شرکتی هم باشند که مسدودیت ها کمرنگ تر است درشان. اما چه میزان می شود به آنها اطمینان کرد؟ این شرکت انتخابی است حاصل تعویض و جایگزینی با شرکت دیگری که پیش از مخابرات بساط نبین، مسدود است را پهن کرده بود. اما امروز من دیگر نمی توانم... پس ظاهرا این دو گزینه از قبل تیک خورده اند و باید با آن ها کنار آمد؟ پس چه می ماند ؟

بلاگ اسکای سرویس دهنده وبلاگی است که بیشتر ما خاطره اولین نوشتن ها و خواندن هایمان به آن مربوط می شود. سرویس خوبی هم ارائه می دهد، بیشتر اوقات. خیلی از اوقات هم سرویسی خوبی ارائه نمی دهد. گاهی ناپدید می شود. گاهی ناگزیر می شود. اما صفحات وبلاگ ها را هنوز سریع می آورد. خیلی راحت است. احساس خوبی نسبت به او دارم. یک سال بیشتر شده است. تازگی ها آگهی هم به صفحات وبلاگ ها اضافه کرده اند، هرچند که قابل تحمل است. اما اکنون بلاگ اسکای دیگر نمی آید. معلوم نیست تاکی این وضع ادامه پیدا کند. بعد از خرابی یک ماهه اش در چند ماه پیش عهد کردم حتما ترکش کنم. اول نوشته ها را بیرون بکشم و بعد ترکش کنم. که نه این کردم و نه... حدود ۱۵۰ نوشته ای می شود، حاصل مدت ها نوشتن و بسیار ننوشتن. چیز مهمی درشان نیست. اما یک سیر و اتفاق است بالاخره آغاز شده در مسیری یک ساله. اما اگر ندیدن بلاگ اسکای ادامه پیدا کند چه ؟ باید ترکش کرد ؟ درست نمی دانم. هرچند که جای دیگری هم در نظر ندارم. جایی که سریع بیاید، از هر جایی. گیرم که آگهی بالای سرش باشد.

می خواهم به این فکر کنم در چنین شرایطی چه گزینه ای را می شود مشخص کرد. تعویض شرکت فراهم کننده خدمات اینترنت؟ تعویض سرویس دهنده وبلاگ؟ وبلاگ ننوشتن و یا به اینترنت وصل نشدن؟... به نتیجه دیگری می رسم: به هیچ چیز فکر نکردن.

+ بیست شرکت ارائه خدمات اینترنت توقیف شدند.
+ حکم اعدام هاشم آغاجری تایید شده است.

* چند جای دیگری که برخورد کردم بسته است : گویا نیوز و سایت آمار گیری nedstats