خوابگاه شده کرببلا آه و واویلا !

دنیای یک ایرانی : « lاز وقتی یادم می آد تو این ۳ سال هر موقع تو این کوی دانشگاه تهران یه تجمعی یا اعتراضی برای غذا یا حالا هر مورد صنفی دیگه ای صورت گرفته همیشه یه جورایی الکی الکی سیاسی شده. مثلا یادم هست پارسال که ساکن خوابگاه ۷۰ ( همون ساختمانی که دستخوش تخریب شد) بودم به مدت ۳ روز آب خوابگاه قطع شده بود. و با یه تانکر آب مورد نیاز خوابگاه تامین می شد. دیگه بعد از ۳ روز طاقت دانشجوها طاق شد و ریختند بیرون . معمولا اولای این جور تجمعات ابتدا ۵- ۶ نفر شروع کننده ماجرا هستند و با سر و صدای اونها بقیه دانشجوها هم به اونها می پیوندند. البته نه همه و بیشتر دانشجوها برای تماشا و خنده و مسخره بازی جمع می شند!خلاصه وقتی تعداد دانشجوها به حد مجاز! رسید شروع کردند راهپیمایی به سمت مجتمع اصلی خوابگاه که همون کوی خودمون باشه و شعار های عجیب و غریب مثل : خوابگاه شده کرببلا! آه و واویلا!! . یا ما آب می خواهیم یالاه ! اما وسطاش یه دفعه شعارها سیاسی شد و در پیتی! ... » آدامه